مناجات و وداع با ماه مبارک رمضان
پـاک در بـنـدگیام قـافـیـه را باخـتـهام فرصتی را که به من داد خدا، باختهام یک طرف دست تهی ازطرفی فرصت رفت بازهـم عـمـر دوسـر باخته را باختهام من که از دوست به غیر از خودِ او خواستهام متن دل را به هـمین حـاشیهها باختهام مست از میکدهها سهم خودش را بُرده من ولی حـال دعـا را به ریـا باخـتهام نفس هر طور که میخواست مرا بازی داد سر و پا را به همین بیسر و پا باختهام در پس پرده حنایم چقدر بیرنگ است آبـرویی که تو دادی هـمه جا، باختهام باختن در همه اوقـات ولیکن بد نیست مـن دلـم را به غـم کـربـبـلا بـاخـتـهام باخـتم دل به حسین و به حقـیقت بردم سجدۀ شکـر کنم بس که به جا باختهام از همان بار که چشمم به ضریحش افتاد دل جدا بـاخـته و عـقـل جـدا باخـتـهام |